Tijdlijn: mijlpalen PAWW-regeling;
2013
Bezuinigingsmaatregelen van de regering zijn de aanleiding om afspraken te maken over een breed pakket voor herstructurering van de arbeidsmarkt. Daarbij spreken de grootste centrale werkgevers-en werknemersorganisaties (ook wel de sociale partners genoemd) in het Sociaal Akkoord van 11 april 2013 af dat zij de WW als werknemersverzekering wensen te behouden. De oplossing wordt gevonden in de vorm van een private aanvullende verzekering die werknemers zelf betalen. Deze verzekering moet worden afgesloten op cao-niveau. Verschillende organisaties tonen interesse om de landelijke uitvoering van een alternatieve regeling op zich te nemen. Na een vergelijking tussen verschillende partijen wordt uiteindelijk Raet B.V. uit Amersfoort gekozen als uitvoeringsorganisatie.
2016
Per 1 januari van dit jaar wijzigen zowel de Werkloosheidswet als de regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). De opbouw en duur van beide regelingen worden beperkt van 38 maanden tot maximaal 24 maanden.
2017
De regering besluit in september 2017 dat het mogelijk wordt om premies bij werknemers te innen “ten behoeve van het vormen van een fonds voor het verstrekken van uitkeringen". Stichting Private Aanvulling WW & WGA wordt dit jaar opgericht. Het bestuur bestaat voor een deel uit vertegenwoordigers van sociale partners en voor een deel uit onafhankelijk deskundigen. Cao-partijen kunnen zich vanaf nu aanmelden voor deelname aan de PAWW-regeling.
2018
De eerste verzamelcao’s vallen onder de PAWW-regeling.
2019
In januari wordt de eerste claim toegewezen aan deelnemer. Vanaf dit jaar zijn meer dan 2 miljoen Nederlandse werknemers verzekerd van langdurige werkloosheid via Stichting PAWW.
2022
PAWW wordt voor vijf jaar verlengd voor 2,3 miljoen werknemers.
Over de PAWW-regeling
PAWW staat voor Private Aanvulling WW & WGA. De PAWW-regeling (uitspraak pee-aa-wee-wee) startte in 2016 en is daarmee een nog relatief jonge regeling. In feite is PAWW een verzekering tegen langdurige werkloosheid of arbeidsongeschiktheid die loopt via de werkgever. In tegenstelling tot een UWV-uitkering betalen werknemers zelf voor PAWW. Ze dragen hiervoor maandelijks een premie af. Dit is terug te zien op de loonstrook.
Reparatie van de ingekorte WW-regeling
Tot 1 januari 2016 bouwden werknemers één maand WW op voor elk jaar dat ze werkten. Door wetswijzigingen die in 2016 zijn doorgevoerd, bouwen werknemers minder snel WW-jaren op. De maximale lengte van de WW- en WGA-uitkering is nu maximaal 24 maanden in plaats van 38 maanden. PAWW wordt ook vaak betiteld als de ‘reparatie van het derde WW-jaar’. Hiermee wordt bedoeld dat de PAWW-uitkering het gat dicht tussen de oude regeling, waarbij iemand maximaal 38 maanden een uitkering kreeg en de nieuwe regeling, waarbij het maximaal aantal maanden 24 is.
Oprichters van de PAWW-regeling
De maatschappelijke partijen die verantwoordelijk zijn voor de oprichting van PAWW, de centrale sociale partners, waren ontevreden met de wetswijzigingen. Onder hen bevonden zich de grootste werkgevers-en werknemersorganisaties van Nederland, namelijk de drie grootste vakbonden FNV, CNV, VCP, werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB-Nederland en Stichting van de Arbeid. Deze organisaties zagen de wijzigingen als een versobering van de werkloosheidsregelingen en sociale voorzieningen. Ook werknemers waren bezorgd en zagen de maatregel als een klap voor het Nederlandse socialezekerheidsstelsel. Daarom sloegen de sociale partners de handen ineen om een nieuwe, private regeling op te zetten: de Private Aanvulling WW & WGA. Stichting van de Arbeid richtte in 2017 de Stichting Private Aanvulling WW & WGA (SPAWW) op om de regeling uit te laten voeren.
Meer weten? Ga naar PAWW: zo werkt het.